Privacyverklaring

De wet schrijft een taakverdeling voor die de talentschaarste verergert

19 december 2022
Tekst
Patrick Verhoest
Beeld
Johan Staes

Een betere taakverdeling in de zorg kan het tekort aan mensen verminderen. Maar dan moet het federale niveau een stuk wetgeving over de uitoefening van gezondheidsberoepen herschrijven.

Dat de nieuwe verruimde wervingsmogelijkheden van de Vlaamse overheid die gelden voor de Vlaamse woon-zorgcentra in goede aarde vallen bij Johan Staes, kon u hier eerder lezen. Toch zag de ceo van Vlozo meer heil in een betere taakverdeling.

Twee van zijn collega’s zijn het er mee eens dat de federale wetgeving herschreven moet worden. Twee van zijn collega’s volgen alvast zijn visie.

Zelf opleiden

Paul Van Tendeloo is algemeen directeur bij Woonzorg Emmaus. Ook hij is tevreden met de wijzigingen in de Vlaamse wetgeving, maar kiest voor een betere – lees eigen – vorming voor logistieke medewerkers: “In de praktijk merken we dat de opleidingen veel te veel tijd in beslag nemen. Daarom stellen we voor om zelf de logistieke medewerkers op te leiden via een tiendaagse training. We deden dat al eerder met het CVO van Mechelen. We hebben een dertigtal logistieke medewerkers die perfect functioneren en waar we heel tevreden over zijn. Heb vertrouwen in ons en laat ons zelf logistieke medewerkers opleiden.”

Klaartje Theunis, directeur personeel & organisatie bij de koepelfederatie Zorgnet-Icuro is het daar mee eens. “Opleiding op de werkvloer is heel waardevol. Wij zijn ervan overtuigd dat wie kan bewijzen dat de juiste middelen en mensen er zijn, dat best zelf kan doen. Dan hoef je geen mensen lange tijd naar opleidingen sturen.”

Andere taken toewijzen

Paul Van Tendeloo zou eveneens graag het fameuze KB 78 – de gecoördineerde wet op de uitoefening van de gezondheidszorgberoepen – aangepast zien. “We moeten de kans geven aan diverse medewerkers om diverse taken uit te voeren. Dat wordt overbeschermd en is een beetje een heilig huis, maar bij een tekort moeten we de zaken ruimer zien.” Klaartje Theunis illustreert het probleem. “We moeten inzetten op functie- en taakdifferentiatie. Verpleegkundigen doen nog te veel niet-verpleegkundig werk. Een aantal zaken kun je gerust doorgeven aan anderen, mits die mensen daarvoor zijn opgeleid. Door nu een aantal handelingen voor te behouden voor zorgkundigen en verpleegkundigen, verscherp je de schaarste. Een voorbeeld: Een partner zorgt voor zijn demente echtgenote en doet alles, inclusief medicatie geven. Als die persoon in het woon-zorgcentrum terechtkomt, mag die partner dat plots niet meer doen. Dat is jammer.”

Nog een voorbeeld: een opvoeder in een jongerenvoorziening mag wat basismedicatie geven, maar niet meer als die opvoeder in een psychiatrische instelling werkt. “Dat kun je niet blijven uitleggen in tijden van ongelooflijke krapte. We moeten daar het geheel van de taken verfijnen en de wet daaromtrent uitbreiden en versoepelen. Laat het coördineren over aan de verpleegkundige.”

Paul Van Tendeloo

Samenwerken

Paul Van Tendeloo stelt nog dat kleinere leefgroepen tijdens de coronacrisis hun nut bewezen hebben. Maar ook dat vergt meer handen dan grotere werkgroepen. Bovendien pleit hij voor meer projecten over de muren heen. “In Brussel zijn de muren blijven staan. We zouden graag en goed samenwerken met federale partijen, maar we mogen elkaar niet bijstaan en dat is jammer in tijden van schaarste. De normen moeten aangepast worden zodat federaal en Vlaams kunnen samenwerken.”

Opbranden

Ondertussen haken steeds meer zorgverstrekkers af, weet Klaartje Theunis. “De mensen zijn vaak overbevraagd en hun batterijen zijn leeg. Het adrenalineshot van de coronaperiode is over en medewerkers haken massaal af. Soms zien we ze zelfstandige worden in onze sector, maar steeds meer gaan onze medewerkers iets totaal anders doen.”