Deze week haalde het hoofddoekendebat weer de brede media. Aanleiding was een schrijnend tekort aan leerkrachten. De voorstanders van het verbod op hoofddoeken voor de klas wijzen op het principe van neutraliteit. Sommigen zien achter de hoofddoek ook een vrouwonvriendelijk mensbeeld.
Draagsters van een hoofddoek spreken dit tegen. Ze noemen hun hoofddoek een signaal van wie ze zijn als individu. Draagsters van de hoofddoek wijzen ook op een schrijnend onevenwicht tussen enerzijds leraars en anderzijds leerlingen uit een bepaalde bevolkingsgroep. Op tiktok is de ‘hijab’ overigens een mode-item. De kans dat echo’s daarvan doordringen tot de werkvloer in Vlaanderen, lijkt klein.
Strikt juridisch kan ook een privébedrijf een beleid invoeren van neutraliteit, zo concludeerde Frédérique Gillet (DLA Piper) eerder al in HRmagazine. Er moet wel sprake zijn “van een legitiem doel”, zoals de neutraliteit van het bedrijf verzekeren in het kader van relaties met klanten. Het kan dus.
Maar hoe wenselijk is het? En wat is eigenlijk ‘neutraliteit’? Ik dacht wel een idee te hebben, tot ik onze recentste ‘Wat zegt de wetenschap’ las. ‘neutraal’ is dikwijls wat een dominante groep ervaart als neutraal. En dat is niet zelden de man (al of niet in maatpak). En die groep heeft soms géén idee van het problematische van bepaalde van hun uitgangspunten. Zo blijkt uit een studie in het kader van Unequal Pay Day dat de gemiddelde man geen link ziet tussen een ongelijke taakverdeling thuis en verminderde carrièrekansen, of een lager loon, voor hun partners.
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de hr-wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
