Privacyverklaring

Leren: Van baangericht naar loopbaangericht

20 oktober 2020
Tekst
Patrick Verhoest

Federgon onthoudt uit een aantal studies dat de doorsnee Belg niet erg bereid is om zich bij te scholen. En nog minder om zich om te scholen. De beroepsfederatie voor hr-dienstverleners pleit voor meer urgentie en dat vanuit een loopbaanperspectief.

Elders op deze site verwijst Marion Debruyne ook al naar zorgwekkende OESO-cijfers. De Decaan bij Vlerick Business School merkt het heel lage percentage volwassenen in ons land dat leert: “We zitten in de staartgroep van Europa. Blijkt dat Belgen de nood van bijleren niet inzien, toch frappant in een snel evoluerende wereld. Iedereen zou moeten beseffen dat, bij carrières die langer worden, je niet kan afstuderen en dan 45 jaar lang niets meer moet leren.”

Loopbaan als spil

De bewuste OESO-cijfers (Rapport13) gaven aan dat in Vlaanderen de bereidheid tot het volgen van een opleiding erg beperkt is. Niet minder dan 82% van de 25-64-jarigen zou niet bereid zijn tot leren. Koppel daaraan dat de digitale skills van onze beroepsbevolking in Europees opzicht zeer middelmatig scoren en dan wordt de uitdaging meteen heel duidelijk. Dat laatste staat in het recente Federgon-position paperLearning & Development als smeerolie van een circulaire arbeidsmarkt”. Voor Federgon moet de finaliteit een circulaire arbeidsmarkt zijn waar loopbanen de spil van uitmaken en individuele talenten en competenties permanent moeten worden ontwikkeld en steeds opnieuw kunnen worden ingezet, zodat meer mensen langer aan de slag kunnen blijven.

Lage leerbereidheid

Volgens auteur Paul Verschueren kan - op korte termijn - de arbeidsproductiviteit alleen verhoogd worden door een innovatief management en hr-beleid op alle niveaus. Hij citeert een Itinera-paper die schrijft dat “aandacht voor de mens en zijn talenten moet primeren op de zoektocht naar nieuwe technologieën of kostenbesparingen. Door de huidige verspilling aan talent te beperken, groeit onze economie hopelijk sneller dan de factuur van de vergrijzing.”

Deze conclusie volgt uit de resultaten van het State of the Global Workplace-rapport van Gallup waaruit blijkt dat

  • amper 10% van de Belgische werknemers geëngageerd en enthousiast is,
  • 73% van de werknemers onverschillig en
  • de resterende 17% zelfs obstructief.

Wat opvalt is dat 55-plussers, kort-geschoolden en niet-actieven minder vaak opleiding volgen. Hoewel de deelname aan opleiding een positieve trend lijkt te vertonen, is de leerbereidheid algemeen veel te laag en is deze bovendien het laagst bij de groepen die het meest nood hebben aan opleiding.

Loopbaanspiegel

Federgon pleit voor het behoud van voldoende vrijheid maar wil dat het vrijblijvende zoveel mogelijk verdwijnt. Mensen zijn zich duidelijk onvoldoende bewust van de veroudering van skills en het effect op hun loopbaanontwikkeling. Ze hebben nood aan een loopbaanspiegel- instrumentarium dat hen hierbij ondersteunt.

Paul Verschueren denkt aan bijvoorbeeld het stimuleren van het gebruik van loopbaanbegeleiding via de loopbaancheque, extra mogelijkheden om laagdrempelig competenties te screenen en periodieke kwalificatiechecks.

Een individuele leerrekening

Hij wil voor iedereen een individuele leerrekening open zetten. Dit kan door elke Vlaming een overzicht te geven van de tools en instrumenten die vandaag reeds ter beschikking zijn en de wijze waarop deze kunnen worden gebruikt.

Hij pleit voor het ter beschikking stellen van instrumenten die op een laagdrempelige manier mensen de gelegenheid geven om te peilen naar hun soft skills en attitudes. Het zelfinzicht kan aanleiding geven tot concrete actie. Leren moet op deze manier evolueren van baangericht naar loopbaangericht. De loopbaan is dé basis voor leren en ontwikkelen, meent Federgon. Loopbaanzekerheid wordt dan ontleend aan de loopbaancompetenties.

Bron: Paul Verschueren, Learning & Development als smeerolie van een circulaire arbeidsmarkt, Federgon