Werkgevers die telewerk toestaan, brengen best in kaart of er medewerkers in een buurland wonen. De tolerantie op het vlak van sociale zekerheid voor telewerk wordt vanaf 1 juli 2023 definitief beëindigd. Vanaf dan gelden de normale regels en is een werknemer sociaal verzekerd in zijn woonland zodra hij 25 procent van zijn activiteiten in zijn woonland verricht.
Jo Lavrysen, senior international employment consultant van SD Worx, wijst erop wat het concreet betekent als een werknemer meer dan één dag van thuis uit werkt in een buurland. De werkgever riskeert zware administratieve gevolgen, zoals het opzetten van een payrolladministratie in het buurland, met alle complexiteit en kosten vandien.
Europa werkt wel aan regels aangepast aan de nieuwe realiteit bij sommige werkgevers die graag twee telewerkdagen toestaan. Er komt op Europees vlak een soepeler kader, waarbij de verschillende lidstaten afzonderlijk kunnen beslissen om dit al dan niet toe te passen. Omdat België en zijn buurlanden grote voorstander zijn van een soepeler beleid voor grensarbeiders, zullen deze landen wellicht toetreden tot het akkoord.
Maar 1 juli zal er snel zijn, dus werkgevers bereiden zich beter voor, zo waarschuwt Jo Lavrysen. “Zo kunnen ze onmiddellijk schakelen om administratief en contractueel in orde te zijn, als de precieze formaliteiten bekend worden. Op fiscaal vlak is er nog geen zicht op een overkoepelend akkoord.”
Ondertussen blijft de in- en uitgaande grensarbeid stabiel. Er kwamen twee procent meer Fransen werken in ons land (765 Fransen) volgens de meest recente RIZIV-cijfers.
In totaal steeg de inkomende grensarbeid in België maar licht (+0,7% of 384 werknemers).
De uitgaande grensarbeid van Belgen naar de buurlanden blijft stabiel, al gaan er minder Belgen werken in Nederland (-1.755 Belgen of -6,6%) en meer Belgen in Luxemburg (+1.427 Belgen of +3,1%).
De inkomende grensarbeid steeg lichtjes, met 0,7% van 52.085 midden 2021 tot 52.469 midden 2022, volgens de recentste cijfers van het RIZIV. Er kwamen vooral meer Fransen in België werken, vooral in de provincie Namen en Oost-Vlaanderen. In West-Vlaanderen nam hun aantal af.
De provincie Henegouwen trekt het meest inkomende grensarbeiders aan (14.759, een daling van 34,9% ten opzichte van midden 2021 toen het er nog 22.677 waren), gevolgd door Namen als grootste stijger met 12.377 werknemers uit de buurlanden (vorig jaar maar 1.609) en Oost-Vlaanderen met 10.489, ook een gevoelige stijging met 47,5% (toen 4.238).
Luxemburg (nu 3.759 ten opzichte van 6.537 vorig jaar) en West-Vlaanderen vallen sterk terug op het vlak van inkomende grensarbeiders (nu 3.912 ten opzichte van 6.550 vorig jaar).
Er is meer uitgaande dan inkomende grensarbeid. Met bijna 88.000 (87.811) zijn Belgen die in een buurland werken de grootste groep grensarbeiders.
Meer dan de helft van hen werkt in Luxemburg. Dat aantal nam nog verder toe met 1.427 mensen (tot 47.636). (of +3,1%). Uitgaande grensarbeid naar Duitsland steeg licht, terwijl dat naar Nederland sterk afnam (-1755 Belgen of -6,6%), al blijven Belgen die in Nederland werken de tweede grootste groep.
De meeste Belgische uitgaande grensarbeiders wonen in de provincie Luxemburg (36.622), gevolgd door de Luikenaars (15.655). De Limburgers staan dit jaar op de derde plaats met 14.584. Vorig jaar waren dat er nog een duizendtal meer.
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de hr-wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
