Wie nadenkt over mensen motiveren, concludeerde al voor de crisis dat controleren en regelen eerder contraproductief werken. Het verplichte werken op afstand confronteert nog meer met de grenzen van die primaire vorm van leiden. Koen Van Beneden en Eva De Winter pleiten voor begeleiding en opleiding van leidinggevenden.
Het eerste slachtoffer van gedwongen werken van op afstand is het verbindende, zo denken Eva De Winter en Koen Van Beneden. Zeker eerstelijnsmanagers die minder mensgericht zijn, laten bewust of onbewust het verbindende achterwege ten voordele van het puur functionele.
Koen Van Beneden, Managing Director België en Luxemburg bij HP, pleit voor een diepgaandere dialoog dankzij bewuste gesprekstechnieken. “En dat is niet eens complex. Begin elke één-op-één met een ‘Hoe is het?’, maar dan wel volgehouden tot je een oprecht antwoord krijgt. Dat maakt al een enorm verschil.”
Eva De Winter (Co-voorzitter VOCAP) ziet in haar praktijk als Organisatieadviseur bij Otolith dat nog veel leidinggevenden blijven steken zijn in een aanpak die hoofdzakelijk berust op command en control. “Veel teamleiders zijn nu eenmaal in hun rol gezet doordat ze goed waren in hun functie. Maar uitzoeken wat teamleden drijft, wat ze nodig hebben om het goed te doen, achterhalen hoe je een context bouwt die hen motiveert, … hebben ze nooit geleerd. Hun controlerende benadering hebben ze sedert de gezondheidscrisis getransponeerd naar het digitale, maar digitaal wordt die aanpak van leiderschap nog problematischer. Ook coördineren werd een stuk moeilijker.”
Zeker teamleiders die nooit virtueel gewerkt hebben, vrezen nu misschien extra voor controleverlies. Misschien werken medewerkers minder hard dan op kantoor? Misschien gaan ze dat compenseren door extra controles langs virtuele weg? Eva De Winter ziet overigens nogal wat organisaties die belangstelling hebben voor surveillance software: “Wat ik eerlijk gezegd niet zo’n positieve evolutie vind. Bepaalde technologiebedrijven hebben ingespeeld op een behoefte aan controle bij gebruikers en die technologie blijkt echt wel in opmars.”
Koen Van Beneden denkt dat er qua technologie al veel beschikbaar is, maar dat betekent niet dat ze al optimaal gebruikt wordt voor wat hij noemt een ‘naadloze samenwerkingservaring’, los van plaats en tijd. Zorgt de organisatie er voor dat elk individu van thuis, op kantoor of van waar dan ook, beschikt over de juiste tooling? “Bereiken ze vlot de juiste collega’s? Hebben ze alle data binnen handbereik? Daar staan we verder vanaf dan velen zich realiseren. Ik zie niet meteen nog een nieuwe zilveren kogel komen, maar we zetten de bestaande technologie nog lang niet optimaal in.”
Bovendien vraagt de omschakeling van workplace naar workforce een analyse per takenpakket. “One size fits all werkt niet meer. Iedereen een laptop, een werkkantoor, een kader en eventueel wat hr-saus, dat zal niet werken. We moeten onze analyse maken vanuit de werknemer, meer bepaald vanuit persona’s, zeg maar groepen van personen met veel gemeenschappelijke kenmerken. Medewerkers in pakweg finance of in design van gebouwen hebben nu eenmaal een andere omkadering nodig. Dus werken ze het productiefst met een aangepaste computer, scherm, serviceniveau… De ene is onderweg, de andere veel op kantoor en hun thuiswerkplekken zullen er ook anders uitzien. Het scherm van de designer zal misschien groter zijn, wat hem toelaat om lang in een flow te blijven. Het zal gekoppeld zijn aan het juiste type muis. Voor mijn scherm primeren dan weer de snelle connectie, een kwaliteitsvolle camera en geluid. Het zal niet volstaan om de gemeenschappelijk tools zoals videovergaderen op punt te hebben. En dat wordt moeilijk omdat bedrijven ook daar hebben ingezet op efficiëntie en uniformisering. Start de discussie en doe dat in termen van value for money. En neem productiviteit zeker mee in de vergelijking.”
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de hr-wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
