Ilse Janssens, hr-directeur Emmaüs
Het is balanceren tussen overwaaiende hypes en niet in conservatisme blijven hangen omdat je iets al twintig jaar op die manier doet
Aanwezig zijn op sociale media heeft zijn voordelen. Dat weet Ilse Janssens, hr-directeur Emmaüs, maar al te goed. Ze capteert verhalen om het idee van een kennis- en leernetwerk waar te maken en doet aan employer branding. “De overwaaiende hypes van de duurzame hr-ideeën scheiden, doe je met gezond boerenverstand en door de juiste mensen te volgen.”
Ilse Janssens is vooral actief op LinkedIn, X en Instagram. “Je moet aanwezig zijn waar je doelgroep zit. Voor mij is dat LinkedIn. Ik post er ook af en toe vacatures. Onze voorzieningen, zoals jeugdzorg, zijn steeds vaker actief op Instagram. Hun filmpjes over het reilen en zeilen in de jeugdzorg spreken mensen aan om er te komen werken. Vroeger was de communicatieprofessional, al dan niet samen met hr, verantwoordelijk, voor de rekruteringscommunicatie. De kleinere voorzieningen hebben die luxe niet, maar elke twintiger heeft wel een gsm in de hand. Per leefgroep is er een mediacoach: hun verhalen zijn effectiever dan het louter posten van vacatures. We geven ze wel tips en begeleiding zodat jongeren bijvoorbeeld niet herkenbaar in beeld komen.”
TikTok is nog een vraagteken voor Ilse Janssens. “Het zal er ooit van komen, maar tegelijk zie ik dat de app verboden is bij sommige overheden en bedrijven. Wij hebben natuurlijk te maken met medische gegevens, dus dat maakt het delicaat.”
De redenen waarom Ilse Janssens op sociale media actief is, zijn uiteenlopend. “Krapte op de arbeidsmarkt en retentie zijn belangrijke thema’s voor hr, niet alleen in de zorg. Meer dan eens horen we de feedback van collega’s om iets te doen aan de beeldvorming. In de pers komen vooral de minder fijne verhalen uit de kinderopvang of woonzorg aan bod. Dan heb je iemand nodig die ook de vele mooie verhalen kan vertellen. Ik fungeer als die ‘verhalenvanger’.”
Daarnaast is Emmaüs een kennis- en leernetwerk. “We hebben veel expertise binnen de organisatie. Als je je zo profileert, moet je dat ook tonen. Op congressen en symposia neem ik veel nota’s. in plaats van die voor mezelf te houden, maak ik er een LinkedIn-post van. Zo werk ik mee aan dat kennis- en leernetwerkverhaal.”
Ten slotte is het ook goed voor de employer branding, zowel intern als extern. “Medewerkers uit de organisatie appreciëren het dat ze op een positieve manier onder de aandacht komen. Wanneer voorzieningen zelf over een initiatief posten, zet ik daar graag een vliegwiel op. Mensen volgen liever mensen dan bedrijven.” Maar ook extern trekt de aanwezigheid van Ilse Janssens op sociale media de aandacht. “Hoe meer mensen mij volgen, hoe meer ze ook de vacatures zien. Maar alleen jobs posten, is saai. Daarom probeer ik een balans te vinden tussen kennis, verhalen en schoonheid. Dat is mijn kompas. Die occassionele posts over een kunsttentoonstelling of boek dat ik las, moet je erbijnemen. Dat is sterker dan mezelf (lacht).”
Ilse Janssens is niet blind voor de valkuilen. Een daarvan is de reputatie die je na verloop van tijd krijgt. “Onlangs ging ik naar de boekvoorstelling van Peggy De Prins over de dark side van hr. Mijn verslag daarover op LinkedIn is een van mijn populairste. Je wilt niet weten hoeveel uitnodigingen voor boekvoorstellingen ik nu ontvang, in de hoop meer visibiliteit te krijgen. Maar ik wil me niet laten gebruiken of me voor een kar laten spannen.”
Haar overpeinzingen post ze meestal ’s ochtends bij het ontbijt. De take-aways van een congres formuleren, neemt soms anderhalf uur in beslag. “Het creëert ook verwachtingen. Mensen gaan er al van uit dat je een samenvatting geeft, terwijl er ook momenten zijn dat ik geen zin of tijd heb.”
Op sociale media zit er veel kaf tussen het koren. Hoe onderscheidt ze de duurzame hr-ideeën van overwaaiende hr-hypes? “Je komt al ver met wat gezond boerenverstand”, zegt Ilse Janssens. “Als je een tijdje op sociale media zit – zowel op X als LinkedIn - weet je wel wie de roepers zijn en wie voor eigen kerk predikt.”
Ze volgt daarom met veel belangstelling academici, zoals Frederik Anseel of Peggy De Prins. “Zij zijn al een correctie en fungeren als bullshit detector. Voor onderwijs neemt Pedro De Bruyckere die taak op zich. Op vlak van hr en arbeidsmarkt denk ik aan Jan Denys en Sarah Vansteenkiste, maar misschien kunnen we nog meer personen gebruiken. Het is balanceren tussen overwaaiende hypes en niet in conservatisme blijven hangen omdat je iets al twintig jaar op die manier doet. Ik zal ook wel al eens meegegaan zijn in een hype die achteraf toch niet het nieuwe walhalla bleek te zijn, maar ik ben niet te beroerd om dat ook te zeggen.”
Op sociale media en evenementen kijkt Ilse Janssens naar hr vanop de eerste rij. Zij ziet artificiële intelligentie (AI) als de volgende grote stap. Ze is onder de indruk van de snelle evolutie van de technologie en de vele mogelijkheden. Het screenen van cv’s is maar een van de voorbeelden. “Daar heb ik ook mijn bedenkingen bij. Ik zou nooit aangeworven geweest zijn mocht een chatbot me screenen. Waar laat je dan de diversiteit toe? En wat als iemand de code kraakt? Mieke De Ketelaere (Vlerick en Imec) gaf het voorbeeld van studenten die solliciteerden bij McKinsey. Op de witregels van hun cv schreven ze Harvard, waardoor het bedrijf hen uitnodigde voor een gesprek, ook al hadden ze er nooit gestudeerd. Ze zijn aangenomen omdat ze de skills van de toekomst hebben.”
Toch ziet ze opportuniteiten voor AI, bijvoorbeeld als ondersteuning van begeleiders en zorgprofessionals. “Dit zal leiden tot efficiëntiewinst en productiviteitsgroei. In de toekomst zullen we sowieso te weinig medewerkers hebben, maar hierdoor krijgen ze meer tijd voor de patiënt, bewoner of jongere in de jeugdzorg. Er zal meer ruimte zijn voor oprechte aandacht en kwaliteitsvolle zorg.”
Payroll is ook zo’n knelpunt. “Tachtig procent bestaat uit routinevragen zoals: Heb ik recht op tijdskrediet? Als je dergelijke vragen door een chatbot laat oplossen, kun je mensen die echt met een complexe situatie zitten fysiek uitnodigen en een oplossing op maat zoeken.”
De expert met de tool zal de expert zonder tool vervangen, beweert Ilse Janssens. “Het is daarom belangrijk om ermee te leren werken. Het heeft geen zin om er schrik van te hebben. Voor elke opportuniteit is er een gevaar of een valkuil, maar het is ook aan hr om de medewerkers daarin op te leiden of bewustzijn te creëren.”
Ilse Janssens spreekt op het congres “TikTokHR. Hype of duurzaam hr-idee?” van HRmagazine op 30 en 31 mei in Bordeaux.
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de hr-wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
