Gevangen in KPI’s?

De manier waarop vooral grote organisaties kpi's gebruiken, veroorzaakt omgevingen waar aardige mensen dingen doen die tegen hun waarden ingaan. Volgens Joris Merks-Benjaminsen is het gevolg ook dat mensen dingen NIET doen waarvan ze weten dat ze ze WEL zouden moeten doen.

"We nemen alle beslissingen op basis van data". Heb je leiders dat ooit horen zeggen? Het klinkt slim, tot je beseft in welke val je terechtkomt, de val van drie universele beperkingen van data:

1. Langetermijnimpact is altijd moeilijker te meten dan kortetermijnimpact.
2. Meten over kanalen heen is altijd moeilijker dan meten binnen een kanaal.
3. Impact voorspellen van iets dat je nooit hebt geprobeerd is altijd moeilijker dan op data gebaseerde optimalisatie van bestaande manieren van werken.

Alle kpi's zijn gebonden aan deze universele beperkingen. Als je organisaties ermee optimaliseert, zonder deze tekortkomingen bewust te ondervangen, worden organisaties als gevangenissen waar mensen tegen muren botsen wanneer ze ...

1. proberen te investeren in de lange termijn
2. proberen organisatorische silo's te doorbreken
3. proberen te innoveren (dus innoveren veel mensen stiekem).

Drie keer organisatieschade

Het is nog erger als je kijkt op organisatieniveau. Kpi's veroorzaken dan organisaties die een aantal schadelijke neigingen hebben, die helaas veel voorkomen:

1. Kortetermijnwinst, langetermijnschade: Omdat je tegen muren loopt als je investeert in de lange termijn, hebben organisaties de neiging om kortetermijndoelen na te jagen, terwijl ze langetermijnschade creëren (bijvoorbeeld aandeelhouderswaarde ten koste van de natuur).
2. Intern concurreren in plaats van samenwerken: Omdat silo’s doorbreken moeilijk is, concurreren collega's en teams intern ten koste van de organisatiecultuur, waardoor organisaties politiek worden, niet inclusief en niet effectief zijn.
3. De toekomst van je eigen organisatie om zeep helpen: Onvermogen om te innoveren, maakt dat organisaties vast blijven zitten in de groef van hun bestaande bedrijfsmodellen. Innovatie lijkt vaak te kannibaliseren op bestaande business. De jacht op kortetermijnsucces vertraagt dan investeringen om innovaties te schalen. Kodak ging zo failliet, hoewel het de de digitale camera uitvond.

Leiden met data, verstand en hart

De oplossing? Managers en leiders kunnen bovengenoemde valkuilen met kpi's voor hun teams en organisatie vermijden door te leren leiden met:

● DATA binnen de grenzen van de nauwkeurigheid: goede datagedreven besluitvorming begint met bewustzijn over de beperkingen van data.

● VERSTAND om roadmaps te maken waar data faalt: voor langetermijnstrategie en strategie over teams heen.

● HART om ruimte te creëren voor mensen om de juiste dingen te doen voor duurzaam succes, voor mensen en planeet.

Leiders die leiden met data, verstand en hart, creëren organisaties waar medewerkers 's ochtends in de spiegel kunnen kijken, wetende dat ze betekenisvolle impact hebben en daarom werken op basis van intrinsieke motivatie MET collega's in plaats van in competitie met hen.

Over deze gastauteur

Joris Merks-Benjaminsen had een leidende rol bij Googles initiatieven op het gebied van Diversity, Equity & Inclusion en was een van de hoogst scorende managers in de historie van het bedrijf. Als auteur viel hij reeds tweemaal in de prijzen met zijn boeken over organisatievernieuwing. Zijn nieuwste boek heet Managen Zonder Macht.