Ons ongelimiteerd potentieel

Soms moet je mateloos en ongebreideld positief durven te denken. Zoals Hilde Goossens bijvoorbeeld, die haar geloof uitspreekt in het ongelimiteerde potentieel van medewerkers.

Dat geloof klinkt voluntaristisch, maar is het niet wat vrijblijvend? Er bleef me nog een ander zinnetje bij dat alles in perspectief plaatst: “Daikin organiseert nog altijd jubilarissenfeesten om te valoriseren dat medewerkers hier een bepaalde tijd werken.” Los van zijn context roept het belegen zwart-witbeelden op over collega’s die na een ‘carrière’ van veertig jaar op dezelfde stoel een cadeau kregen van de baas op een feestje waar niemand wilde zijn.

Toch is het hr-beleid van Daikin gericht op beweging en zeker niet op verstarring. Het heeft oog voor erkenning voor verdiensten en geeft kansen. Het zal geen toeval zijn dat het management het niet nalaat om het verhaal te herhalen van de Japanse arbeider die er productiebaas geworden is. Ook Hilde Goossens is gedurende vijfentwintig jaar doorgegroeid van hr-medewerker naar general manager hrm en general affairs EMEA.

Dat is het soort omgeving dat Daikin wil creëren, zo zegt Hilde Goossens. “We geven medewerkers regelmatig een andere plaats en laten hen experimenteren op basis van vertrouwen. We leren hun ook om risico’s te nemen. Falen is normaal. Dat is onderdeel van leren. Als je wil dat medewerkers initiatief nemen, leren en ontwikkelen, dan hoort dat erbij.”

Het zal Daikin wellicht wapenen in deze tijden van schaars talent. Nogal wat hr-afdelingen zoeken niet enkel talent, ze speuren bezorgd naar tekenen van ontevredenheid. Kostbare talenten vraagt u op de koffie om te voorkomen dat ze weggaan. U voelt aan wat Acerta inmiddels in cijfers bevestigt. Het afgelopen jaar is de arbeidsmarkt razendsnel opnieuw in beweging gekomen als reactie op het eerste coronajaar 2020. Er werden vorig jaar een derde meer arbeidscontracten beëindigd dan in 2020 en al evenveel nieuwe arbeidscontracten afgesloten. Met dat verschil dat vandaag vooral werknemers het initiatief nemen. Ons land kent zeker nog geen Great Resignation zoals de VS, al zijn het ook bij ons vooral jongere medewerkers die hun loopbaan meer in handen nemen.

Welke rol speelde de pandemie daarin? Onderzoek van Antwerp Management School suggereert een genuanceerd antwoord en de pandemie stortte ons niet extra diep in een welzijnsmalaise. Ons welzijn stond al eerder onder druk.

Tegelijk blijft de druk op de arbeidsmarkt zeer hoog. België kent een van de hoogste vacaturegraden in de EU. U bent weer veel meer bezig met creatieve vormen van rekruteren (de redactie krijgt een stroom aan berichten over zeer laagdrempelige ‘jobdagen’) en employer branding.

Hopelijk bent u ook bezig met retentie en welzijn. Bedrijven die nog geen werk maken van duurzame inzetbaarheid, riskeren de weerslag te krijgen van de groeiende bereidheid van jongeren om van werkgever te veranderen. Misschien moeten we voortaan weer meer aandacht besteden aan de jubilarissen?