Hr als discipline evolueert elke dag. Naar meer professionalisme. Gelukkig maar. Daartoe hebben we ons vakgebied opgesplitst in diverse deelprocessen die de cyclus volgen van de loopbaan van een medewerker.
Voor elke stap hebben we specialisten aangetrokken of kiezen we een externe leverancier. Voor rekrutering, voor compensation & benefits, voor vorming, voor…, je noemt het maar. Competente resources, die hun eigen discipline tot in de puntjes beheersen en zich daarin – vaak gedurende vele jaren – verder perfectioneren.
Een gevolg van onze inspanningen om hr naar een hoger niveau te tillen, heeft geleid tot een situatie waarin nog maar weinigen meerdere takken van het diverse hr-domein beheersen. Een logische evolutie, die bijvoorbeeld ook de geneeskunde heeft doorgemaakt. Je gaat als man niet naar de gynaecoloog als je keelpijn hebt. Daarvoor is er de eerstelijns huisarts.
Het is precies die allrounder die vandaag een uitzondering geworden is binnen onze discipline. De “oude” school, waarin je in het veld de knepen van het veelomvattende vak leert, met vallen en opstaan, lijkt te zijn leeggelopen.
Er is een markt voor consultants die deze kloof kunnen overbruggen en die generalisten coachen en vormen.
Het kan een persoonlijke indruk zijn, maar ik zie het specialiseren nog toenemen, weg van de kern van de business die we verondersteld worden te versterken en te ondersteunen. De slinger slaat door naar de supersofte hr (en dit uit de mond van iemand die altijd in het mensgeoriënteerde kamp werd gesitueerd).
De evolutie naar «chef geluk» of «chief happiness officer» kan me niet bekoren. De functie moet er niet enkel zijn om voor het mooie weer te zorgen. Integendeel. Ik heb ervaren dat hr vooral wordt geapprecieerd als er moeilijke klussen te klaren zijn. Precies in die situaties heb ik het meeste geleerd en er de meeste waardering voor teruggekregen.
De ambitie van hr om vertegenwoordigd te zijn in de board room blijft overeind. Daarom zetten we maar beter in op feiten om de business te begrijpen, eerder dan op work-life balance. Dat bestuursniveau zal ons pas echt waarderen als we onze objectieven in centen kunnen vertalen en resultaten voorop stellen. Hoe verder we wegebben van cijfers en terugverdientijden hoe sneller hr weer gaat rapporteren aan de financieel directeur.
Niemand wil toch terug naar de startpositie van onze discipline in de vroege jaren 70 van de vorige eeuw waarbij hr synoniem was voor het tijdig en correct uitbetalen van de lonen? Minder soft is gezond. Ook binnen ons vakgebied.
Auteur: Frank Helsmoortel
Frank Helsmoortel werkte zijn hele loopbaan binnen human resources management, op zowat alle terreinen van het vak, in grote, middelgrote en soms complexe organisaties in diverse sectoren (Philips, bpost, American Express, Howest, Vinçotte,…).
Zijn ervaringen over de jaren heen brengt hij samen met observaties van vandaag in korte hr-columns waarin hij in de spiegel blikt en de lezer uitnodigt om over zijn schouder mee te kijken.
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de hr-wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
