De zomerperiode is in aantocht. Vakantieplanning staat overal op de agenda. Zal ik schrijven over culturele verschillen, zoals Amerikanen die niet begrijpen dat Belgen drie weken aansluitend verlof (durven te) nemen. Of over de (on)zin van collectieve sluitingen en voorrangsregels die kindvrije werknemers in de gordijnen jagen.
Laat het me vandaag hebben over mijn recent verworven vaardigheid ‘vakantie nemen zoals het hoort’.
Hoe verging het me vroeger dan? Niet goed. Het vooruitzicht om mijn werk achter te laten, zadelde me met meer stress op dan vakantie kon goedmaken. Deconnectie was niet aan mij besteed. Ik bleef mails beantwoorden alsof ik onmisbaar was. Tot ergernis van mijn naasten. Ooit dreigde mijn man die verdomde Blackberry in een Schots meer te gooien.
Zelfs tijdens mijn bevallingssverlof kon ik het niet laten. Mijn dochter was amper drie weken op de wereld toen ik besloot in te bellen voor een call over een nakende herstructurering. De call bleef maar duren. Mijn baby kreeg honger en begon te huilen omdat haar moeder de voeding uitstelde voor een call waar ze niet eens op aanwezig hoéfde te zijn. Het wordt nog erger: mijn leidinggevende gaf me nadien en plein publique een award voor mijn outstanding commitment omdat ik blijk had gegeven van zoveel betrokkenheid. Ik kon wel huilen van schaamte. Zouden mijn collega-moeders nu denken dat ze me mijn slecht voorbeeld best volgden?
Mijn dochter is inmiddels achttien, de tijden zijn veranderd. Welzijn op de werkvloer is geen frivoliteit meer. Iedereen is het erover eens dat rust en ontspanning de beste remedie zijn tegen vermoeidheid en uitputting. Er bestaat in België zelfs een wet over het recht op deconnectie.
Toch zie ik nog vaak mensen moeite hebben met ‘er echt even uit te gaan’ zonder schuldgevoel. Mensen die vakantie blijven uitstellen, het werk niet loslaten of gewoon geen vakantie nemen wegens ‘te druk’ en andere slechte redenen.
Dat ik vandaag een gezondere relatie met vakantie heb, is vooral te danken aan mijn team met wie ik inmiddels drie jaar samenwerk. In mijn oprechte betrachting hen te ondersteunen in hun welzijn, zei ik voortdurend: ‘Werk alsjeblieft niet tijdens je vakantie. Vergeet het werk en maak je vooral geen zorgen: het werk gaat echt niet lopen en wacht geduldig tot je terug bent.’
Tot mijn team me duidelijk maakte dat ik mijn eigen aanbevelingen niet volgde en ‘niet goed bezig’ was (lees: hen niet hielp door zelf te blijven werken tijdens mijn vakantie). Dat kwam binnen. Ik was niet geloofwaardig. Een keiharde reminder dat alles wat leidinggevenden doen, tot de manier hoe ze vakantie nemen, de cultuur binnen het team en de organisatie bepaalt.
Hoe vaardig ben jij in vakantie nemen zoals het hoort?
Goed nieuws: je kunt het leren. Hopelijk doe je er minder lang over dan ondergetekende. Dus: neem vakantie, deconnecteer en ontspan. Dat is belangrijk en nodig. En als je het niet doet voor jezelf, doe het dan voor de anderen en al zeker voor je team. We zijn het hen verschuldigd.
Fijne vakantie en tot in september.
Verdoe jij ook te veel tijd met het opvolgen van alle nieuwtjes in je feed? No worries, wij verzamelen alles wat nieuw is in de hr-wereld. Al die nieuwtjes komen wekelijks in jouw mailbox terecht.
