Privacyverklaring

Van droom naar nachtmerrie

7 augustus 2024
Tekst
Gert Verlinden
Beeld
Muriel Van Antwerpen

Voor Muriel Van Antwerpen betekende 2017 een kantelmoment in haar leven. Een burn-out duwde brutaal op haar pauzeknop gedurende zes maanden. Toen ze opnieuw opstartte, kreeg ze onvermoed haar ontslag. Een schok. Sindsdien gooit ze het roer om. “Laat nooit toe dat mensen hun eigenwaarde verliezen.”

Na haar ontslag nam Muriel Van Antwerpen voor het eerst in haar leven grondig de tijd om na te denken. Over identiteit, de rol van werk en de context die ze nodig heeft om haar eigen beste versie te zijn. Gedurende vijf maanden sprak ze tientallen mensen, headhunters en potentiële werkgevers. Een coach en psycholoog hielpen haar om aan zichzelf te werken.

Vanwaar de keuze voor ISS Facility Services?

Muriel Van Antwerpen: “Ik voelde meteen een positieve klik. Hier voel ik me thuis en ben ik rustig. Ik kreeg de gelegenheid om mijn verleden te delen en te mogen uitdrukken wat ik nodig heb om optimaal te functioneren. Hoewel niet alle werkdagen rooskleurig zijn, ben ik opnieuw gelukkig. De bedrijfscultuur en -waarden zijn perfect gealigneerd met wie ik ben.”

Wat is het verschil met de periode voor het kantelmoment?

Muriel Van Antwerpen: “Voor 2017 was ik bijzonder ambitieus en resultaatgericht. Ik werkte tien jaar in de consultancysector, een voornamelijk door mannen gedomineerde werkomgeving. De ceo was extreem veeleisend. Ik leerde veel, maar opereerde voortdurend buiten mijn comfortzone. Tijdens mijn opvoeding en kinderjaren lag de focus ook op presteren. Ik was het gewend. Mijn broer is overleden toen ik vijf jaar was. Ik heb me sindsdien altijd verantwoordelijk gevoeld om dat te compenseren. Om voor twee personen te leven zodat mijn ouders tevreden zouden zijn. Ik wilde bijvoorbeeld altijd de best presterende leerling van de klas zijn. Dat is een vorm van tegemoetkoming voor het verlies.”

“Toch kwam de burn-out pas nadat ik uit de consultancywereld stapte. Ik koos voor de functie van hr-directeur bij het universitair ziekenhuis Saint-Luc. Daar werkte mijn moeder. Mijn beide kinderen zijn er geboren. Mijn vader werd er als patiënt behandeld. Het was mijn droom om hr-directeur te worden en in het bijzonder in het ziekenhuis van mijn hart. Trotser kon ik mijn ouders niet maken. Tot het veranderde in een nachtmerrie.”

Wat heeft u ervan meegenomen?

Muriel Van Antwerpen: “Het is soms onmogelijk om resultaten te bereiken omdat de werkomgeving niet passend is voor jou. Ik ben empathisch en neem spontaan verantwoordelijkheid op mijn schouders. In de zorgsector trof ik veel schrijnende situaties aan. Dat woog. Ik ben mezelf in die situatie verloren. De trigger voor een burn-out situeert zich vaak in het professionele leven, maar is meestal gelinkt aan een onderliggende persoonlijke situatie. Pas in 2017 heb ik het verlies van mijn broer in 1979 kunnen verwerken. Dat verlies een plaats geven, heeft een enorme impact gehad op wie ik ben, op mijn leiderschap en hr-visie. Resultaten zijn belangrijk, maar niet ten koste van alles. Pick your battles. Soms is goed ook goed genoeg. Ik ben aandachtig voor de ambitieuze mensen in mijn team en leg hen geen nodeloze druk op. Ik sensibiliseer hen dat gedrevenheid een kwaliteit is met limieten. Een evenwicht is essentieel en dat is voor elk individu anders. Daarom passen we bij ISS een preventief coachingprogramma toe zodat we vermijden dat medewerkers langdurig uitvallen. Bij een re-integratie passen we de werkomgeving aan om negatieve triggers te vermijden. En ook na de werkhervatting is coaching onmisbaar.”

Wat is de impact op het leiderschap bij ISS?

Muriel Van Antwerpen: “Er zijn sinds 2021 onder andere drie sleutelcompetenties voor het leiderschap: excellentie in resultaten, authenticiteit en diversiteit. Je kunt helemaal jezelf zijn op het werk. We tellen 106 nationaliteiten en iedereen wordt aanvaard om wie hij is. Dat is een rijkdom. De leidinggevenden helpen in de professionele ontwikkeling van de medewerkers. We zijn geen hiërarchische organisatie. Er heerst een familiaal gevoel en leiders zijn bereikbaar en aanspreekbaar. Bescheidenheid is vereist in een organisatie met meer dan 90 procent arbeiders.

De ceo kent me door en door. Hij waarschuwt preventief wanneer hij alarmerende signalen bij me opmerkt. We benoemen onderling de zaken en zijn optimaal met elkaar verbonden. Mijn achtergrond als handelsingenieur helpt om de zakelijke resultaten te begrijpen en het hr-beleid erop af te stemmen. De ceo en het directiecomité vormen het klankbord voor hr.”

Welk advies heeft u voor andere hr-directeuren?

Muriel Van Antwerpen: “Ik sprong from hero to zero en dat wens ik niemand toe. Let op met die verheven heldenstatus. Zorg ervoor dat iedereen minstens een kleine held kan zijn. Breek medewerkers niet af wanneer iets niet goed verlopen is. We mogen niet toelaten dat mensen in moeilijke momenten hun eigenwaarde verliezen. Iedereen blijft een betekenisvolle rol spelen. Die visie integreer ik in het talentbeleid.”